درمان و عوارض شایع فیستول

درمان

درمان شامل درمان های سوزاننده یا تخریبی مسیر فیستول؛ مسدودكننده مسیر فیستول؛ و روش های برداشت جراحی تراكت می باشد. البته همیشه عامل زمینه ساز، مثلا كرون باید درمان شود. درمان سوزاندن با كوتر یا تزریق مواد اسكلرزان امتحان می شود و پاسخ درمانی نسبی است.

درمانی دیگر شامل برداشتن سقف تراكت فیستول است. در فیستول های كوتاه خصوصا در زمینه كرون فیستولكتومی كامل و برداشتن تراكت توصیه می گردد.فیستولوتومی و برداشتن سقف آن. معمولا پس از برداشتن سقف فیستول ، تراكت كورتاژ شده و جهت پاتولوژی ارسال می شود. در فیستول های نعل اسبی و High استفاده از ستون (Seton) و فیستولوتومی تدریجی به وسیله آن پیشنهاد می گردد.

درمان

درمان شامل درمان های سوزاننده یا تخریبی مسیر فیستول؛ مسدودكننده مسیر فیستول؛ و روش های برداشت جراحی تراكت می باشد. البته همیشه عامل زمینه ساز، مثلا كرون باید درمان شود. درمان سوزاندن با كوتر یا تزریق مواد اسكلرزان امتحان می شود و پاسخ درمانی نسبی است.

درمانی دیگر شامل برداشتن سقف تراكت فیستول است. در فیستول های كوتاه خصوصا در زمینه كرون فیستولكتومی كامل و برداشتن تراكت توصیه می گردد.فیستولوتومی و برداشتن سقف آن. معمولا پس از برداشتن سقف فیستول ، تراكت كورتاژ شده و جهت پاتولوژی ارسال می شود. در فیستول های نعل اسبی و High استفاده از ستون (Seton) و فیستولوتومی تدریجی به وسیله آن پیشنهاد می گردد.

به طور كلی در فیستول های اینتراسفنكتریك و پایین فیستولوتومی و در موارد سوپر اسفنكتریك و اكسترا اسفنكتریك كه غالبا High هستند، جهت جلوگیری از قطع كامل اسفنكترها و بی اختیاری دفع، روش درمان باستون پیشنهاد می شود. جهت گذاشتن رشته های ستون از سوراخ خارجی وارد و از سوراخ داخلی فیستول عبور داده شده و پس از برش پوست و زیر جلد در محل پوست پری آنال گره زده می شود و هر 12-10 روز یك رشته از نخ های آزاد در این محل گره می خورد و گره قبلی كه شل شده برداشته می شود تا آخرین گره به زیر پوست برسد.

عوارض شایع

شایع ترین عوارض فیستول ها شامل عود، تاخیر در بهبودی و بی اختیاری نسبی گاز و مدفوع تا بی اختیاری كامل می باشد. در موارد فیستول های چندشاخه كه بخشی از شاخه ها به طور كامل درمان نشود، احتمال عود و آبسه های مجدد شایع تر است.همچنین در بیماری های زمینه ای شامل بیماری های التهابی روده، مثل كرون و یا TB اطراف مقعد یا در بیماران AIDS و یا لوسمی این مشكلات شایع تر و عوارض بعدی نیز بیشتر است.

گاهی نیز در فیستول های طول كشیده كارسنیوم اضافه می گردد.به هر حال در فیستول هایی كه چند بار عود می كنند یا دچار كانسر می شوند و یا بی اختیاری به دنبال اعمال جراحی به وجود می آید، آخرین طرح درمانی، كلوستومی دائم و مسدود كردن انتهای روده جهت جلوگیری از عبور مدفوع و ایجاد عوارض ذكر شده می باشد.